Me emrin e All-llahut, Tė Gjithėmėshirshmit, Mėshirėplotit
1. Nga emiri i besimta­rėve, Ebu Hafse Umer ibn el Hattab ibn Nu­fejl ibn Abduluzzi ibn Rijah ibn Abdil-lah ibn Kurt ibn Rezah ibn Adijj ibn Ka'b ibn Luejj ibn Galib el Kurshijj el-Adevijj, All-llahu qoftė i kėnaqur me tė, trans­me­to­het se ka thėnė: E kam dėgjuar Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) duke thėnė: Veprat vlerėsohen sipas qė­lli­meve dhe ēdokujt i takon ajo qė e ka pėr qėllim. Prandaj, kush shpėrngulet (bėn hixhret) pėr shkak tė All-llahut dhe Tė Dėrguarit tė Tij, shpėrngulja e tij ėshtė pėr All-llahun dhe Tė Dėrguarin e Tij. Ndėrsa kush shpėrngulet tė fitojė disa tė mira tė kėsaj bote ose tė martohet me ndonjė femėr, shpėrngulja e tij vlerėsohet pėr atė qė ėshtė shpėrngulur. (Mutte­fekun alejhi)
2. Trans­me­tohet nga Ebu Ab­dull-llah Xhabir ibn Abdull-llah el-Ensarijj r.a., qė thotė: Nė njė be­tejė ishim me Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) me ē'rast na tha: Vėrtet nė Medine ka burra tė cilėt kanė qenė me ju, qoftė kur keni ecur nėpėr kodra, qoftė nėpėr lugina. Ata i ka penguar sė­mund­ja. Sipas njė transmetimi tjetėr: Ata janė pjesėmarrės me ju nė shpėrblim. (Muslimi)
3. Kurse sipas transmetimit tė Buhariut, hadithi i tra­nsmetuar nga Enesi r.a. thotė: Ne u kthyem nga beteja e Tebukut me Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) i cili tha: Vėrtet ka njerėz tė cilėt kanė mbetur nė Medine pas nesh, e tė cilėt janė me ne kudo qė tė shko­jmė; nė kodra apo nė lugina, ata i ka penguar sėmundja.
4. Trans­me­tohet nga Ebu Jezid Ma'n ibn Jezid ibn Ahnes r.a., ba­bai dhe gjy­shi i tė cilit kanė qenė as-habė, se ka thėnė: Babai im Jezidi, i ka marrė disa dinarė (prej ari) qė t'i ndajė sadaka dhe i lė te njė njeri nė xhami. Pastaj unė shkova, i mora dhe i solla, e ai mė tha: Pasha All-llahun, unė nuk t'i kam destinuar ty. U ankova pėr tė tek I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. i cili na tha: E jotja ėshtė ajo ēka ke vendos, o Jezid, kurse e jotja ajo qė e ke marrė o Ma'n. (Buhariu)
5. Trans­me­tohet nga Ebu Hure­jre Abdurrahman ibn Sahr r.a. se i Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. ka thėnė: Vėrtet All-llahu nuk shikon nė trupat tuaj as nė fizionomitė tuaja, por shikon nė zemrat tuaja. (Muslimi)
6. Trans­me­tohet nga Ebu Musa Abdull-llah ibn Kajs el-Esh'arij r.a. qė thotė: E kanė pyetur Tė Dėrguarin e All-llahut s.a.v.s. pėr njeriun qė lufton pėr tė treguar trimėri, qė lufton pėr fanatizėm (nacional, fisnor ose familjar) dhe pėr sy tė botės, cila prej kėtyre (luftėrave) ėshtė nė rrugė tė All-lla­hut? I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. thotė: Kush lufton (me armikun) vetėm pėr dominim dhe epėrsi tė fjalės sė All-llahut (fesė sė Tij - Islamit), vetėm ai ėshtė nė rrugė tė All-llahut. (Muttefekun alejhi)
7. Nga Ebu Bekrete Nufej'i ibn el-Harith eth-Thekafijj trans­me­to­het se Pej­gam­be­ri (s.a.v.s) ka thėnė: Kur tė pėrleshen dy mus­limanė me shpatat e tyre (pėr ta vrarė njėri-tjetrin), edhe vrasėsi edhe i vrari janė nė zjarr. Atėherė i thashė: O I Dėrguari i All-llahut, pėr vrasėsin ėshtė e qartė, por pėrse edhe i vrari? Pej­gam­be­ri atėherė pėrgjigjet: Sepse edhe i vrari ka dėshiruar ta vret shokun e vet. (Muttefekun alejhi)
8. Ebu Hurejre r.a. pėrcjell se I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s ka thėnė: Namazi i njeriut nė xhemat ėshtė mė i vlefshėm se namazi i tij nė shtėpinė e tij apo diku tjetėr pėr njėzet e disa shkallė. Kush merr abdest, nė formėn mė tė mirė, pastaj shkon nė xhami me tė vet­min qėllim qė ta falė namazin nė xhemat, duke mos i interesuar as­gjė tjetėr, pėr ēdo hap tė tij i shto­het nga njė gradė dhe i shlyhet nga njė mėkat derisa tė hyjė nė xhami, e kur tė hyjė nė xhami, atėherė nė namaz ėshtė aq sa i ka marrė kohėn namazi (nė xhami). Secilin prej jush e bekojnė engjėjt, derisa tė gjendet nė vendin ku ėshtė falė namazi, ata thonė: O Zot, mėshiroje! O Zot, fale! O Zot, pranoja pendimin. Engjėjt vep­roj­nė kėshtu pėrderisa njeriu tė mos fillojė t'u pengojė tė tjerėve, apo ta prish abdestin nė xhami. (Mu­tte­fekun alejhi)
9. Trans­me­tohet nga Ebu-l-Ab­bas Abdull-llah ibn Abbas ibn Ab­dul-Mutalib r.a., nga I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s., se All-llahu i Madhėrishėm ka thėnė: Vėrtet All-llahu i ka pėrcaktuar cilat janė veprat e mira e cilat tė kėqija, pastaj i ka sqaruar ato: Kush dėshiron me zemėr tė bėjė njė vepėr tė mirė por nuk mund ta kryejė, All-llahu nė tėrėsi do t'ia shkruajė atė vepėr si tė kryer, kurse nėse dėshiron tė bėjė njė vepėr tė mirė dhe e kryen, All-llahu do t'ia shkruajė dhjetė deri nė shtatėqindherė mė tepėr. Por nėse dėshi­ron tė bėjė ndonjė vepėr tė keqe e nuk e kryen, All-llahu do t'i shkr­uajė njė vepėr tė mirė nė tėrėsi, kurse nėse dėshiron dhe kryen njė vepėr tė keqe, atėherė All-llahu ia shėnon vetėm njė vepėr tė keqe. (Muttefekun alejhi)
10. Trans­me­tohet nga Abdur­rahman Abdull-llah ibn Umer ibn el-Hattab r.a. se ka thėnė: E kam dėgjuar Tė Dėrguarin e All-llahut s.a.v.s. duke thėnė: Tre veta nga gjeneratat para jush u nisėn pėr nė rrugė, e njė ditė i zuri nata para njė shpelle nė tė cilėn hynė dhe bujtėn. Njė shkėmb u rrokullis nga kodra dhe plotėsisht e mbylli hyrjen e shpellės. Ata thanė: Shpė­timi nga ky shk­ėmb ėshtė vetėm qė ta lusim All-llahun e madhėrishėm qė ta largojė pėr hir tė veprave tona tė mira.
Njėri prej tyre tha: O Zoti im, unė i kam pasur prindėrit pleq tė thinjur dhe asnjėherė para tyre nuk ju kam dhėnė tė hanė e as tė pijnė fėmijėve tė mi e as mallit tim (shėrbėtorėve). Njė ditė mė hutoi kėrkimi i kullosės mė tė mirė pėr kopenė time, e nuk ju erdha me kohė dhe ata kishin fjetur. Unė e mola qumėshtin nė enė dhe ua solla por i gjeta duke fjetur. Mė erdhi keq t'i trazoj, por edhe qė t'i ushqej para tyre familjen dhe shėrbėtorėt, andaj kam pritur me enė nė dorė dhe kam shikuar kur do tė zgjohen, e kjo pritje ka zgjatur deri nė agim. Fėmijėt e mi aty te kėmbėt e mia klithnin tė uritur, tė cilėve u kam dhėnė qumėsht pasi janė zgjuar prindėrit dhe e kanė pirė qumėshtin tė cilin ua kisha sjellur. O Zoti im! Nėse kėtė e kam bėrė vetėm pėr Ty, e pėr askėnd tjetėr, atėherė na e largo kėtė shkėmb nga hyrja e kėsaj shpe­lle nė tė cilėn gjendemi! Shkėmbi pak u lėviz, por jo edhe aq sa tė mund tė dalin!
Njeriu i dytė tha: O Zoti im, e kam pasur njė kushėrirė tė afėrme tė cilėn e kam dashuruar mė tepėr se tėrė botėn, - sipas njė trans­metimi tjetėr - e kam dashur aq fort siē i duan burrat gratė, andaj kėrkova prej saj (siē kėrkojnė bu­rrat prej grave tė tyre), por ajo nuk mė lejoi. Njė vit mbre­tėronte uria e kushėrira e dashur u detyrua tė vijė tek unė dhe unė i dhashė 120 dinarė (monedha ari) qė tė vetmohet vetėm ajo me mua, dhe kur ajo ashtu veproi dhe unė plotėsisht e pėrfitova, - sipas njė transmetimi tjetėr - kur i bashkova kėmbėt e mia me tė saj, ajo (duke qarė) mė tha: Frikėsoju All-llahut dhe mos e pėrbiro unazėn (mos e kryej aktin) pa tė drejtė. Atėherė u largova prej saj duke e kursyer nga akti i turpshėm edhe pse e doja mė tepėr se ēdokėnd tjetėr, e lėshova nė liri duke ia dhuruar tė hollat e dhėna. O Zoti im, nėse unė kėtė e kam bėrė vetėm pėr tė fituar kėnaqėsinė Tėnde, na e largo kėtė nė tė cilėn jemi! Shkėmbi pėrsėri edhe pak lėvizi nga hyrja e shpe­llės, por jo edhe aq sa tė mund tė dilet prej saj.
Njeriu i tretė tha: O Zoti im, unė kam pasur rrogtarė dhe tė gjithėve ua kam paguar menjėherė fitimin e merituar pėrveē njė njeriu i cili u largua para se ta marrė mėditjen. Unė mėditjen e tij pastaj e kam pėrdorur si du­het dhe pasu­ria e tij u shumėzua. Pas njė kohe rrogtari im mė erdhi e mė tha: O robi i Zotit, m'i jep tė hollat pėr mėditjen time tė papaguar! Unė i thashė: Krejt ēka sheh, pasuria, delet, lopėt, devet dhe robėrit janė prej mėditjes tėnde qė ėshtė shtuar. Ai tha: O robi i Zotit, mos u tall me mua! Unė atėherė i thashė: Unė nuk po tallem me ty, pastaj e mori tėrė mallin dhe e ēoi, duke mos mė lėnė asgjė. O Zoti im, nėse unė kėtė e kam bėrė vetėm pėr Ty, atėherė na e largo kėtė shkėmb nga hyrja e shpellės! Shkėmbi u rrokullis, kurse udhėta­rėt dolėn dhe e vazhduan rrugėn! (Mutte­fe­kun alejhi)
Tė gjithė dijetarėt islamė janė tė njė mendimi, se tevbeja (pendimi dhe lėnia, braktisja e mėkateve) ėshtė obligim i fortė is­lam (vaxhib). Nėse mėkati ka tė bėjė vetėm me All-llahun e jo edhe me tė drejtėn e ndonjė njeriu, atėherė pendimi ka tre kushte. I pari, qė menjėherė tė largohet nga mėkati, i dyti qė me zemėr tė bėhet pendimi pėr kryerjen e tij dhe i treti, qė paluhatshėm tė vendoset qė as­njėherė tė mos i kthehet tė njėjtit mėkat. Nėse mungon njėri prej kėtyre kushteve atėherė pendimi nuk ėshtė i vlefshėm.
Nėse mėkati ka tė bėjė me ndonjė njeri atėherė pendimi ka katėr kushte: tre tė theksuarit dhe (i katėrti) borxhin t'ia kthejė atij qė i ka borxh. Nėse borxhi ėshtė i natyrės materiale atėherė tė njėjtin ia kthen, kurse nėse mėkati ėshtė i atillė qė ka dėnim mė tė madh gjy­qėsor ose tė ngjashėm, atėherė ėshtė i obliguar tė mundėsojė ekze­ku­timin e dėnimit ndaj tij, ose tė kėrkojė falje nga ai tė cilin e ka dėmtuar, e nėse ka tė bėjė me ofendim gjuhėsor - atėherė do t'ia kėrkojė hallallin personit tė cilin e ka ofenduar.
Pendimi duhet tė bėhet pėr tė gjitha mėkatet. Nėse pendimi bėhet vetėm pėr disa mėkate - ai ėshtė i vlefshėm - dhe i falen ato mėkate, por tė tjerat i mbesin pa iu falė. Pėr domosdoshmėrinė e pendimit dhe braktisjes sė mėkateve ekzistojnė shumė argumente tė Librit tė All-llahut, tė Sunnetit tė Pej­gam­be­rit dhe tė Ixhmai Ummetit.
All-llahu i Madhėrishėm thotė:
...Dhe tė gjithė pendo­huni tek All-llahu, o besim­tarė, ndoshta do tė shpė­to­ni. (en-Nūr, 31)
Dhe qė tė kėrkoni falje nga Zoti juaj dhe tė pendo­heni. (Hud, 3)O besimtarė! Pendohuni tek All-llahu me sinqeritet tė thellė (Tahrim,
1. Nga emiri i besimta­rėve, Ebu Hafse Umer ibn el Hattab ibn Nu­fejl ibn Abduluzzi ibn Rijah ibn Abdil-lah ibn Kurt ibn Rezah ibn Adijj ibn Ka'b ibn Luejj ibn Galib el Kurshijj el-Adevijj, All-llahu qoftė i kėnaqur me tė, trans­me­to­het se ka thėnė: E kam dėgjuar Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) duke thėnė: Veprat vlerėsohen sipas qė­lli­meve dhe ēdokujt i takon ajo qė e ka pėr qėllim. Prandaj, kush shpėrngulet (bėn hixhret) pėr shkak tė All-llahut dhe Tė Dėrguarit tė Tij, shpėrngulja e tij ėshtė pėr All-llahun dhe Tė Dėrguarin e Tij. Ndėrsa kush shpėrngulet tė fitojė disa tė mira tė kėsaj bote ose tė martohet me ndonjė femėr, shpėrngulja e tij vlerėsohet pėr atė qė ėshtė shpėrngulur. (Mutte­fekun alejhi)
2. Trans­me­tohet nga Ebu Ab­dull-llah Xhabir ibn Abdull-llah el-Ensarijj r.a., qė thotė: Nė njė be­tejė ishim me Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) me ē'rast na tha: Vėrtet nė Medine ka burra tė cilėt kanė qenė me ju, qoftė kur keni ecur nėpėr kodra, qoftė nėpėr lugina. Ata i ka penguar sė­mund­ja. Sipas njė transmetimi tjetėr: Ata janė pjesėmarrės me ju nė shpėrblim. (Muslimi)
3. Kurse sipas transmetimit tė Buhariut, hadithi i tra­nsmetuar nga Enesi r.a. thotė: Ne u kthyem nga beteja e Tebukut me Tė Dėrguarin e All-llahut (s.a.v.s) i cili tha: Vėrtet ka njerėz tė cilėt kanė mbetur nė Medine pas nesh, e tė cilėt janė me ne kudo qė tė shko­jmė; nė kodra apo nė lugina, ata i ka penguar sėmundja.
4. Trans­me­tohet nga Ebu Jezid Ma'n ibn Jezid ibn Ahnes r.a., ba­bai dhe gjy­shi i tė cilit kanė qenė as-habė, se ka thėnė: Babai im Jezidi, i ka marrė disa dinarė (prej ari) qė t'i ndajė sadaka dhe i lė te njė njeri nė xhami. Pastaj unė shkova, i mora dhe i solla, e ai mė tha: Pasha All-llahun, unė nuk t'i kam destinuar ty. U ankova pėr tė tek I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. i cili na tha: E jotja ėshtė ajo ēka ke vendos, o Jezid, kurse e jotja ajo qė e ke marrė o Ma'n. (Buhariu)
5. Trans­me­tohet nga Ebu Hure­jre Abdurrahman ibn Sahr r.a. se i Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. ka thėnė: Vėrtet All-llahu nuk shikon nė trupat tuaj as nė fizionomitė tuaja, por shikon nė zemrat tuaja. (Muslimi)
6. Trans­me­tohet nga Ebu Musa Abdull-llah ibn Kajs el-Esh'arij r.a. qė thotė: E kanė pyetur Tė Dėrguarin e All-llahut s.a.v.s. pėr njeriun qė lufton pėr tė treguar trimėri, qė lufton pėr fanatizėm (nacional, fisnor ose familjar) dhe pėr sy tė botės, cila prej kėtyre (luftėrave) ėshtė nė rrugė tė All-lla­hut? I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s. thotė: Kush lufton (me armikun) vetėm pėr dominim dhe epėrsi tė fjalės sė All-llahut (fesė sė Tij - Islamit), vetėm ai ėshtė nė rrugė tė All-llahut. (Muttefekun alejhi)
7. Nga Ebu Bekrete Nufej'i ibn el-Harith eth-Thekafijj trans­me­to­het se Pej­gam­be­ri (s.a.v.s) ka thėnė: Kur tė pėrleshen dy mus­limanė me shpatat e tyre (pėr ta vrarė njėri-tjetrin), edhe vrasėsi edhe i vrari janė nė zjarr. Atėherė i thashė: O I Dėrguari i All-llahut, pėr vrasėsin ėshtė e qartė, por pėrse edhe i vrari? Pej­gam­be­ri atėherė pėrgjigjet: Sepse edhe i vrari ka dėshiruar ta vret shokun e vet. (Muttefekun alejhi)
8. Ebu Hurejre r.a. pėrcjell se I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s ka thėnė: Namazi i njeriut nė xhemat ėshtė mė i vlefshėm se namazi i tij nė shtėpinė e tij apo diku tjetėr pėr njėzet e disa shkallė. Kush merr abdest, nė formėn mė tė mirė, pastaj shkon nė xhami me tė vet­min qėllim qė ta falė namazin nė xhemat, duke mos i interesuar as­gjė tjetėr, pėr ēdo hap tė tij i shto­het nga njė gradė dhe i shlyhet nga njė mėkat derisa tė hyjė nė xhami, e kur tė hyjė nė xhami, atėherė nė namaz ėshtė aq sa i ka marrė kohėn namazi (nė xhami). Secilin prej jush e bekojnė engjėjt, derisa tė gjendet nė vendin ku ėshtė falė namazi, ata thonė: O Zot, mėshiroje! O Zot, fale! O Zot, pranoja pendimin. Engjėjt vep­roj­nė kėshtu pėrderisa njeriu tė mos fillojė t'u pengojė tė tjerėve, apo ta prish abdestin nė xhami. (Mu­tte­fekun alejhi)
9. Trans­me­tohet nga Ebu-l-Ab­bas Abdull-llah ibn Abbas ibn Ab­dul-Mutalib r.a., nga I Dėrguari i All-llahut s.a.v.s., se All-llahu i Madhėrishėm ka thėnė: Vėrtet All-llahu i ka pėrcaktuar cilat janė veprat e mira e cilat tė kėqija, pastaj i ka sqaruar ato: Kush dėshiron me zemėr tė bėjė njė vepėr tė mirė por nuk mund ta kryejė, All-llahu nė tėrėsi do t'ia shkruajė atė vepėr si tė kryer, kurse nėse dėshiron tė bėjė njė vepėr tė mirė dhe e kryen, All-llahu do t'ia shkruajė dhjetė deri nė shtatėqindherė mė tepėr. Por nėse dėshi­ron tė bėjė ndonjė vepėr tė keqe e nuk e kryen, All-llahu do t'i shkr­uajė njė vepėr tė mirė nė tėrėsi, kurse nėse dėshiron dhe kryen njė vepėr tė keqe, atėherė All-llahu ia shėnon vetėm njė vepėr tė keqe. (Muttefekun alejhi)
10. Trans­me­tohet nga Abdur­rahman Abdull-llah ibn Umer ibn el-Hattab r.a. se ka thėnė: E kam dėgjuar Tė Dėrguarin e All-llahut s.a.v.s. duke thėnė: Tre veta nga gjeneratat para jush u nisėn pėr nė rrugė, e njė ditė i zuri nata para njė shpelle nė tė cilėn hynė dhe bujtėn. Njė shkėmb u rrokullis nga kodra dhe plotėsisht e mbylli hyrjen e shpellės. Ata thanė: Shpė­timi nga ky shk­ėmb ėshtė vetėm qė ta lusim All-llahun e madhėrishėm qė ta largojė pėr hir tė veprave tona tė mira.
Njėri prej tyre tha: O Zoti im, unė i kam pasur prindėrit pleq tė thinjur dhe asnjėherė para tyre nuk ju kam dhėnė tė hanė e as tė pijnė fėmijėve tė mi e as mallit tim (shėrbėtorėve). Njė ditė mė hutoi kėrkimi i kullosės mė tė mirė pėr kopenė time, e nuk ju erdha me kohė dhe ata kishin fjetur. Unė e mola qumėshtin nė enė dhe ua solla por i gjeta duke fjetur. Mė erdhi keq t'i trazoj, por edhe qė t'i ushqej para tyre familjen dhe shėrbėtorėt, andaj kam pritur me enė nė dorė dhe kam shikuar kur do tė zgjohen, e kjo pritje ka zgjatur deri nė agim. Fėmijėt e mi aty te kėmbėt e mia klithnin tė uritur, tė cilėve u kam dhėnė qumėsht pasi janė zgjuar prindėrit dhe e kanė pirė qumėshtin tė cilin ua kisha sjellur. O Zoti im! Nėse kėtė e kam bėrė vetėm pėr Ty, e pėr askėnd tjetėr, atėherė na e largo kėtė shkėmb nga hyrja e kėsaj shpe­lle nė tė cilėn gjendemi! Shkėmbi pak u lėviz, por jo edhe aq sa tė mund tė dalin!
Njeriu i dytė tha: O Zoti im, e kam pasur njė kushėrirė tė afėrme tė cilėn e kam dashuruar mė tepėr se tėrė botėn, - sipas njė trans­metimi tjetėr - e kam dashur aq fort siē i duan burrat gratė, andaj kėrkova prej saj (siē kėrkojnė bu­rrat prej grave tė tyre), por ajo nuk mė lejoi. Njė vit mbre­tėronte uria e kushėrira e dashur u detyrua tė vijė tek unė dhe unė i dhashė 120 dinarė (monedha ari) qė tė vetmohet vetėm ajo me mua, dhe kur ajo ashtu veproi dhe unė plotėsisht e pėrfitova, - sipas njė transmetimi tjetėr - kur i bashkova kėmbėt e mia me tė saj, ajo (duke qarė) mė tha: Frikėsoju All-llahut dhe mos e pėrbiro unazėn (mos e kryej aktin) pa tė drejtė. Atėherė u largova prej saj duke e kursyer nga akti i turpshėm edhe pse e doja mė tepėr se ēdokėnd tjetėr, e lėshova nė liri duke ia dhuruar tė hollat e dhėna. O Zoti im, nėse unė kėtė e kam bėrė vetėm pėr tė fituar kėnaqėsinė Tėnde, na e largo kėtė nė tė cilėn jemi! Shkėmbi pėrsėri edhe pak lėvizi nga hyrja e shpe­llės, por jo edhe aq sa tė mund tė dilet prej saj.
Njeriu i tretė tha: O Zoti im, unė kam pasur rrogtarė dhe tė gjithėve ua kam paguar menjėherė fitimin e merituar pėrveē njė njeriu i cili u largua para se ta marrė mėditjen. Unė mėditjen e tij pastaj e kam pėrdorur si du­het dhe pasu­ria e tij u shumėzua. Pas njė kohe rrogtari im mė erdhi e mė tha: O robi i Zotit, m'i jep tė hollat pėr mėditjen time tė papaguar! Unė i thashė: Krejt ēka sheh, pasuria, delet, lopėt, devet dhe robėrit janė prej mėditjes tėnde qė ėshtė shtuar. Ai tha: O robi i Zotit, mos u tall me mua! Unė atėherė i thashė: Unė nuk po tallem me ty, pastaj e mori tėrė mallin dhe e ēoi, duke mos mė lėnė asgjė. O Zoti im, nėse unė kėtė e kam bėrė vetėm pėr Ty, atėherė na e largo kėtė shkėmb nga hyrja e shpellės! Shkėmbi u rrokullis, kurse udhėta­rėt dolėn dhe e vazhduan rrugėn! (Mutte­fe­kun alejhi)
Tė gjithė dijetarėt islamė janė tė njė mendimi, se tevbeja (pendimi dhe lėnia, braktisja e mėkateve) ėshtė obligim i fortė is­lam (vaxhib). Nėse mėkati ka tė bėjė vetėm me All-llahun e jo edhe me tė drejtėn e ndonjė njeriu, atėherė pendimi ka tre kushte. I pari, qė menjėherė tė largohet nga mėkati, i dyti qė me zemėr tė bėhet pendimi pėr kryerjen e tij dhe i treti, qė paluhatshėm tė vendoset qė as­njėherė tė mos i kthehet tė njėjtit mėkat. Nėse mungon njėri prej kėtyre kushteve atėherė pendimi nuk ėshtė i vlefshėm.
Nėse mėkati ka tė bėjė me ndonjė njeri atėherė pendimi ka katėr kushte: tre tė theksuarit dhe (i katėrti) borxhin t'ia kthejė atij qė i ka borxh. Nėse borxhi ėshtė i natyrės materiale atėherė tė njėjtin ia kthen, kurse nėse mėkati ėshtė i atillė qė ka dėnim mė tė madh gjy­qėsor ose tė ngjashėm, atėherė ėshtė i obliguar tė mundėsojė ekze­ku­timin e dėnimit ndaj tij, ose tė kėrkojė falje nga ai tė cilin e ka dėmtuar, e nėse ka tė bėjė me ofendim gjuhėsor - atėherė do t'ia kėrkojė hallallin personit tė cilin e ka ofenduar.
Pendimi duhet tė bėhet pėr tė gjitha mėkatet. Nėse pendimi bėhet vetėm pėr disa mėkate - ai ėshtė i vlefshėm - dhe i falen ato mėkate, por tė tjerat i mbesin pa iu falė. Pėr domosdoshmėrinė e pendimit dhe braktisjes sė mėkateve ekzistojnė shumė argumente tė Librit tė All-llahut, tė Sunnetit tė Pej­gam­be­rit dhe tė Ixhmai Ummetit.
All-llahu i Madhėrishėm thotė:
...Dhe tė gjithė pendo­huni tek All-llahu, o besim­tarė, ndoshta do tė shpė­to­ni. (en-Nūr, 31)
Dhe qė tė kėrkoni falje nga Zoti juaj dhe tė pendo­heni. (Hud, 3)O besimtarė! Pendohuni tek All-llahu me sinqeritet tė thellė (Tahrim,
- Materialet jane marre nga qendra ARDHMERIA
Edituar pėr herė tė fundit nga sandri nė 10.11.08 15:05, edituar 2 herė gjithsej