Shtyllat e Besimit

Dibrani_84 · 1 Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:19

Dibrani_84

gjeneral

Numri i postimeve : 462
piket : 70083
Reputation : 0

Registration date : 01/07/2008
Location : I kudo gjendur

shehadeti

Të deklaruarit e fesë, shprehet kështu:
“Esh’hedu en la ilahe il-lall-llah ve esh’hedu enne Muhammeden abduhu ve resuluhu
(origjinal: لآ اِلَـهَ اِلاَّ لله محمد رسول الله )(dëgjo origjinal këtu: [[Media:Ar_shahadah.ogg|'''شهادة''']])
Dëshmoj se nuk meriton kush adhurim pos Allahut dhe se nuk meriton kush pasim pos Muhammedit që është rob dhe i dërguar i Tij”.

Me këtë dekleratë njesohet besimi Islam – imani me urdhëresat praktike – Islamin.

Krahas emrave të All-llahut xh.sh. që na obligojnë t’u nënshtrohemi dispozitave të Tij, me anë të Kelimei – shehadetit e shprehim edhe emrin e Muhammedit alejhisselam, me çka zotohemi se do të shkojmë rrugës së Tij dhe se do ta ndjekim sunnetin e tij. Kjo do të thotë se do ti kryejmë e në jetë do t’i zbatojmë të gjitha urdhëresat e Zotit të natyrës praktike, të cilat i zbatoi Muhammedi alejhisselam.

== Kushtet e plotësimit të deklarimit ==

Deklarimi se ska adhurues në qiell dhe tokë që meriton adhurimin pos Tij dhe se [[Muhammedi - paqa qoft mbi të]] është i dërguar dhe rob i Tij nuk nënkupton se personi që ka deklaruar është musliman nga ai moment, por ka kushte të cilat e përcjellin këtë deklarim.

Kuptimi i pjesës së dytë të shehadetit (MUHAMEDUN RESULULLAH) është ta duash Profetin (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) më shumë se çdo krijesë tjetër, t’i bindesh në gjërat që ai urdhëron dhe të largohesh nga gjërat që ndalon. Të besosh lajmet që sjell qofshin për kohën e tij apo për të ardhmen dhe ta adhurosh Allahun në përputhje me udhëzimin e tij.
Sinqeriteti në bërjen e një vepre për hir të Allahut dhe pasimi i rrugës profetike, formojnë atë që quhet dëshmi.

Prandaj, një punë që të pranohet tek Allahu duhet të plotësojë dy kushte:
a) të bëhet e sinqertë për hir të Allahut
b) të bëhet në përputhje me sunetin (rrugën, traditën) e të Dërguarit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!)
Nëse një punë nuk bëhet e sinqertë për hir të Allahut atëherë ajo refuzohet dhe tek Allahu nuk pranohet.
Allahu i Madhëruar në Librin e Tij thotë: ''Ne do iu kthehemi veprave që bënë ata dhe do i bëjmë ato hi e pluhur.''

Gjithashtu, në një hadith kudsij (të shenjtë) Allahu i Madhëruar ka thënë: "Unë jam më i panevojshmi për ortak. Prandaj kush punon një punë duke më shoqëruar ortak, Unë do e lë atë dhe ortakun e tij."

Gjithashtu, nëse një punë nuk bëhet në përputhje me rrugën e Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) atëherë edhe kjo punë refuzohet. Argument është hadithi i Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) i cili thotë: “Kush shpik në fenë tonë diçka që nuk i përket asaj, atëherë ajo punë nuk pranohet (nga Allahu)”.

Ndërsa në versionin që transmeton Muslimi, Profeti (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) ka thënë: “Kush punon një punë që nuk përputhet me fenë tonë, ajo do t’i refuzohet”.
Duke u nisur nga kjo, themi se nuk janë të vërteta fjalët e disa njerëzve të cilët thonë se nëse një punë është e sinqertë, për hir të Allahut dhe ai që e vepron ka qëllim të mirë, kjo punë pranohet edhe nëse nuk është në përputhje me rrugën e Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!). Ky mendim hidhet poshtë me fjalën e Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) kur iu drejtua njërit prej shokëve të tij, i cili kishte therur kurbanin para namazit të bajramit: “Kafsha jote nuk vleu vetëm se për mish”.

Profeti (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) nuk e konsideroi kafshën e tij kurban, sepse ai e kishte therur para kohës së duhur.
Ibën Haxheri (Allahu e mëshiroftë!) në komentin e këtij hadithi ka thënë: “Eshtë transmetuar se dijetari Ebu Muhamed bin Ebi Xhemrah ka thënë: “Nga ky hadith përfitojmë se puna sado e sinqertë të jetë, nuk pranohet, përderisa nuk është në përputhje me sheriatin."'

Eshtë transmetuar në “Sunenin” e Darimiut se Abdullah bin Mesudi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) kishte parë disa njerëz të mbledhur bashkë në xhami dhe që po mbanin në duart e tyre gurë të vegjël për t’i numëruar. Njëri nga ata thoshte: “Thoni ''Allahu Ekber'' njëqind herë dhe ata e thonin, thoni ''Elhamdulilah'' njëqind herë dhe ata e thonin, thoni ''SubhanAllah'' njëqind herë dhe ata e thonin”. Abdullah bin Mesudi (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) kur i pa ata, u tha: “Cfarë është kjo që po bëni?” Ata u përgjigjën: “O baba i Abdurrahmanit! Nuk po bëjmë gjë tjetër vetëm se tesbih që i numërojmë me këta gurë”. Abdullahu tha: “Më mirë për ju është të numëroni mëkatet që bëni dhe (sikur ta lini këtë punë) unë ju siguroj se asnjë vepër e mirë nuk do t'ju shkojë dëm. Mjerë për ju, o popull i Muhamedit! Sa shpejt humbisni! Shokët e Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!) janë të pranishëm, rrobat e tij akoma nuk janë kalbur dhe enët e tij akoma nuk janë thyer e ju veproni kështu! Betohem në Allahun se ju ose jeni popull më i udhëzuar se populli i Muhamedit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të!), ose i keni hapur vetes dyert e humbjes!” Ata thanë: “Betohemi në Allahun o baba i Abdurrahmanit, se nuk kishim për qëllim vetëm se të mirën”. Abdullahu atëherë u përgjigjet: “Sa njerëz e duan të mirën, por nuk e arrijnë atë”. [http://www.rrugetepaqes.net/dydeshmite.html Kuptimi i Shehadeitit

Edituar për herë të fundit nga sandri në 16.10.08 14:46, edituar 2 herë gjithsej

Dibrani_84 · 2 Namazi 16.10.08 14:23

Dibrani_84

gjeneral

Numri i postimeve : 462
piket : 70083
Reputation : 0

Registration date : 01/07/2008
Location : I kudo gjendur

Namazi - është shtylla e dytë e Islamit, obligim i cili i shpallet [[Muhammedit a.s.]] gjatë udhëtimit të tij i njohur si [[Miraxh]]i. Namazi është [[obligim]] për të gjithë [[muslimanët]] të cilët jan të aftë psiqikisht dhe fizikisht (për [[të gjymtit fizikisht]] namazi është i obliguar por me lehtësime). Obligimi vendimtar i namazit është [[abdesi]], pa marrjen korrekte të abdesit namazi është i pa pranueshëm. Obligim gjithashtu është që [[kohët e namazeve|namazi të falet në kohën e vet]] e cila shpallet nëpërmjet [[Ezani]]t. Gjat kryerjes së namazit muslimanët kthehen kah [[Qabja]].
Argumente mbi faljen e namazit
: Artikulli kryesorë: '''[[Ajete Kur'anore mbi faljen e namazit]]'''
: Artikulli kryesorë: '''[[Hadithe mbi faljen e namazit]]'''
Falja e namazit bëhet duke u bazuar në rregullat e dala nga dy burimet kryesore të legjislacionit islam, pra [[Kur'ani]]t dhe [[hadithi]]t. Muslimanët gjat tëgjitha veprimeve para, gjat dhe pas faljes së namazit bazohen në këto dy burime. nësë në ndonjë veprim keto dy burime janë me deklarim jo direkt, të pa kuptueshëm për masën atëherë merret parasyshë konkluzioni i dijetarëve islamë të cilët janë legjitim dhe të pranueshëm.

Kushtet e namazit
Namazi si tërësi ka 12 kushte (obligime, farze), pa mos llogaritur nënkushtet të cilat i kan këto kushte, të cilat patjetër duhet t'i ket për t'u llogaritur i kryer. Nga këto dymbëdhjet kushte gjashtë (6) janë kushte që duhet plotësuar para hyrjes në namaz kurse gjashtë janë të lidhura drejtpërdrejt me kryerjen e vet aktit të namazit.

;Kushtet para hyrjes në namaz:
#'''[[Trupi]], [[Petku]] dhe [[Vendi]] i pastër i pastër''' - për të kryer namazin duhet të kemi trupin e pastër si pikë nisje pa të cilën nuk kemi namaz edhe pse e kryejmë fizikisht, poashtu edhe petku duhet qenë i pastër, gjithashtu dhe vendi i faljes duhet të jetë i pastër, posaçërisht pjesa ku vendohet [[balli]] dhe [[hunda]].
#'''[[Abdesi]]''' - pastrimi i trupit para faljes.
#'''Veshja sipas rregullave''' - për të kryer namazin duhet veshur sipas rregullave islame ku burri më së paku duhet të jetë i mbuluar nga gjunjtë gjer mbi kërthizë, kurse femra më së shumti mund të ket të zbuluar këmbët gjer në nyje, duar gjer në nyje dhe fytyrën.
#'''Koha e namazit''' - asnjë namaz nuk mund të falet para kohe, e as nuk e ka vlerën e vetë pas kohës së caktuar, pra secili namaz ka kohën e vetë.
#'''Drejtimi kah [[Qabeja]]''' - kusht i faljes së namazit është të drejtuarit kah Qabja.
# '''Nijeti''' - për të kryer një namaz duhet vendosur për të falë atë me sinqeritet kështu që duhet bërë nijet (me zemër) për faljen e tijë për [[All-llah]] ([[Zot]]) dhe jo për sy e faqe.

;Kushtet e lidhura drejt përdrejt me faljen
#'''Tekbiri fillestarë''' - është thënja ''All-llahu Ekber'' (All-llahu është më i Madhi) dhe me këtë hyhet në namaz.
# '''Të ndenjurit në këmbë''' -
# '''Rukuja''' -
# '''Sexhdeja''' -
# '''Të ndenjurit ulur''' -
# '''Dalja nga namazi''' -

Pjesët e namazit
Falja e namazit
Namazi, si lutje e organizuar dhe e caktuar sipas rregullave islame, ka disa pjesë përbërëse të cilat e përcjellin para dhe gjat kryerjes dhe pa të cilat namazi nuk llogaritet.
Para faljes së namazit rregull dhe element kryesorë për faljen e namazit pa të cilin jo që nuk pranohet namazi por edhe njeriu i vetedijshem nëse falë namaz llogaritet mëkatarë është [[abdesi]].
Pjesët që e përbëjnë namazin janë:
#Tekbiri Fillestar
#Të ndenjurit në këmb
#Rukuja
#Sexhdeja
#Të ndenjurit ulur
#Dalja nga Namazi

Prishja e namazit
Namazi ka kushte të caktuara përmes të cilave duhet të kryhet. Njerëzit nga padituria ose nga pa vetëdija (mos përqëndrimi i duhur) gjat kryerjes së namazit qoft vetë ose me [[imam]] bëjnë gabime të shumta të cilat mund të shpien deri në uljen e vlerës së namazit ose edhe prishjen (shkatërrimin) në tërësi që nënkupton ri përsëritjen e namazit.
Që nga para hyrja në namaz, namazi është i prishur nësë personi nuk ka marr abdesin në tërësi ose edhe nëse nuk ka plotësuar tëgjitha obligimet e abdesit.

Si falet namazi
*'''Rregullat e faljes së namazit nga femrat'''
Të falurit e namazit për femra ka dallim nga të falurit e namazit për meshkuj jo vetëm në mënyrën e të falurit por edhe në kushtet e kohës së faljes së namazit. Me kohën e faljes së namazit nënkuptohet periudha kohore dhe jo koha brenda ditës.
Namazi në përgjithësi është obligativ për tëgjith muslimanët të moshës së pjekur. Në këtë gjithpërfshirje nuk marrin pjesë njerëzit me të meta psiqike sepse islami i ka liruar nga tëgjitha përgjegjësitë dhe obligimet, por nuk lihen anash njerëzit me të meta fizike këta njerëz kanë lehtësime në faljen e namazit pra se prap e kan të obliguar.
Gratë kan një statut të posaçëm në këtë drejtim. Grave u është e ndaluar falja e namazit gjat kohës së [[menstruacione|menstruacioneve]] dhe gjat kohës së lehonisë, sepse namazi kërkon pastërti jo vetëm psiqike e shpirtërore por edhe pastërti fizike.
*'''Rregullat e faljes së namazit nga meshkujt'''
Namazi sipas kohës
:Lutjet (namazet) ditore të muslimanëve:
Namazet tjera
*[[Namazi i së premtes]]
*Namazi i [[Fitër Bajrami|fitër bajramit]]
*Namazi i [[Kurban Bajrami|kurban bajramit]]
*[[Namazi i teravive]]
*[[Namazi i të vdekurit]]
*[[Namazi i natës së Kadrit]]
*[[Namazi përshëndetës]]
*[[Namazi i faliminderimit]]

== Namazet sipas obligimit ==
*[[Namazet farz]]
*[[Namazet vaxhib]]
*[[Namazet nafile]]

Dibrani_84 · 3 Re: Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:32

Dibrani_84

gjeneral

Numri i postimeve : 462
piket : 70083
Reputation : 0

Registration date : 01/07/2008
Location : I kudo gjendur

Kuptimi i Zekatit
'''Zekati''' është [[detyra]] e katërt themelore islame e cila paraqet [[manifestimi]]n e dukshëm të [[besimi]]t [[islam]].
All-llahu xh.sh. thotë:
*'''“[[Shembulli]] i pasurisë së atyre që e japin në rrugën e All-llahut është si një kokërr prej të cilës mbijnë [[shtatë]] kallinj, ndërsa në secilin kalli ka nga njëqind kokrra. All-llahu ia shumëfishon (shpërblimin) atij që dëshiron, All-llahu është Bujar i Madh, i di qëllimet.
Zekati është i obliguar me Kur’an dhe Hadith – me burimet kryesore të [[Sheriati]]t, si detyrë e domosdoshme fetare, farzi ajn, e çdo muslimani dhe muslimaneje të pasur, të cilët sipas Sheriatit posedojnë sasi të caktuar të pasurisë – nisabin.
Obligueshmëria e zekatit rrjedh nga më shumë ajete Kur’anore, e në veçanti është potencuar në suren [[Kur'ani/Tewbe|Tewbe]]:
*'''“Merr prej pasurisë së tyre (të atyre që pranuan gabimin) lëmoshë që t’i pastrosh me të dhe t’u shtosh (të mirat) dhe njëkohësisht lutu për ta, se lutja jote është qetësim për ta. All-llahu dëgjon dhe sheh.”
*'''“Dhe në pasurinë e tyre kishin përcaktuar të drejtë për lypësin dhe për të ngratin (që ka nevojë por nuk lyp)
Nga urdhëresat kur’anore rezulton se zekati është detyrë dhe e drejtë. Detyrë e të pasurve ndaj të varfëve, ndërsa e drejtë e të varfëve ndaj të pasurve.
Shpërblimet për dhëninen e Zekatit
Për çdo sakrificë që besimtari e bën në emër të All-llahut, Ai i premton shpërblim të dyfishtë, në këtë dhe në botën e ardhshme – ahiret:
*'''“Dhe cakto për ne (jetë) të mirë në dunja dhe të mirë në botën tjetër, pse vërtet jemi kthyer kah Ti. Ai (Zoti) tha: “Dënimi im është ai me të cilin e godas cilin dua, e mëshira Ime ka përfshirë secilin send. Atë (Mëshirën) do ta caktoj për ata të cilët i ruhen (mëkateve), e japin zeqatin dhe për ata që argumentet tona i besojnë
*'''“Nuk është obligim yti (Muhammed) udhëzimi i tyre (në rrugë të drejtë), All-llahu e shpie në rrugë të drejtë ate që do. Çkado që të jepni nga pasuria, e keni për veten tuaj, po mos jepni për tjetërkë, por vetëm për hir të All-llahut, e çkado që t’u jepni të tjerëve nga pasuria, ajo do t’u kompensohet në mënyrë të plotë duke mos u dëmtuar ju.
Historiku i institucionit të zekatit
Institucioni i zekatit u bë obligim për musliamnët qysh në Meke. Mirëpo, meqë muslimanët atëbotë qenë të persekutuar e të keqtrajtuar nga ana e idhujtarëve mekas, kështu që në pikëpamje materiale ishin shumë të dobët, andaj urdhëresa e zekatit nuk mund të zbatohej në tërësi.

Kjo dispozitë përsëri është theksuar në Medine, në vitin e dytë pas hixhretit, në ajetin:
*'''“Falni namazin dhe jepni zeqatin, dhe falnu me ata që falen (bini në rukuë me ata që bijnë) prej kur edhe filloi që zekati të kryhet në praktikë.
Vlera gjegjësisht lartësia e zekatit, nuk është caktuar me Kur’an, siç nuk është caktuar e precizuar më detajisht as edhe urdhëresat e tjera, siç është namazi, haxhxhi etj. Ato i ka sqaruar edhe me shembullin e vet i ka treguar [[Muhammedi - paqa qoft mbi të]].
Muhammedi alejhisselam e ka caktuar edhe përqindjen e ndarjes së zekatit: '''“Ndajeni një të dyzetën pjesë të pasurisë suaj” (do të thotë, 2.5%), ndërsa Ebu Bekri dhe Omeri e kanë qartësuar detajisht këtë me rregulloret e tyre.'''
Arabët më të pasur , të cilët në filim qenë të prirë të kalonin në Islam, këtë urdhëresë e shikonin me dyshim, sepse Islami u paraqit si sitem i ri social. Mbledhja e zekatit, si edhe e tatimeve dhe kontributeve të tjera, ishte brengë e shtetit islam. Edhe pse bota arabe gjatë jetës së [[Muhammedi - paqa qoft mbi të]] e pranoi Islamin masovikisht, përsëri shumëkushi nuk mundi t’i flakë shprehitë dhe zakonet pagane të tyre. Prandaj ca fise pas vdekjes së [[Muhammedi - paqa qoft mbi të]] refuzuan ta japin zekatin dhe kaluan në anën e ca pejgamberëve të rrejshëm, si Musejleme el-Kedhdhabi, duke deklaruar se nuk e lëshojnë Islamin, por vetëm refuzojnë ta japin zekatin.
Halif Ebu Bekër pa kurrëfarë ngurimi luftoi kundër këtyre fiseve, duke i detyruar ta japin zekatin.
Domethënia e fjalës Zekat
'''Fjala zekat''' do të thotë pastrim, ose larje. Ajo gjithashtu ka kuptimin shtim, rritje.
Në kuptimin shpirtërorë, zekat do të thotë pastrim nga mëkatet dhe kënaqje e vullnetit dhe e urdhërit të All-llahut xh.sh.
Zekati e pastron dhe e çliron njeriun nga makutëria ndaj të mirave të kësaj bote.
Ai të shpie në njohjen se vlera e njeriut matet sipas virtyteve morale dhe humane, e jo sipas pozitës dhe madhësisë së pasurisë.
Zekat do të thotë edhe patrim i pasurisë nga e drejta (hakku) e huaj, sepse njeriu kurrë nuk është i sigurt edhe krahas kujdesit të tij se diç e palejueshme nuk është futur në pasurinë e tij.
Përqindja dhe llojet e pasurisë për të cilat jepet zekati
[[Nisab]] është sasia e caktuar e pasurisë me Sheriat, kështu që kur arrihet kjo sasi – nisabi, hyn në fuqi obligimi për dhënien e zekatit.
Sipas kësaj, zekati nuk jepet në llojin dhe sasinë e pasurisë e cila s’e arrin nisabin ose është e veçuar nga dispozita për dhënien e zekatit.
Lënda e zekatit është pasuria të cilën pronari e posedon një vit të tërë në pronësinë e tij. Nga kjo veçohet pasuria që shërben për nevojat siç janë: banesa, orenditë shtëpiake, rrobat, mjetet e punës, kafshët për punë, pasuria e caktuar për larjen e borxheve, pastaj prodhimet e duhura ushqimore për ekzistimin e familjes.
[[Kur’ani]] nuk e ka precizuar qartë se cilën pjesë dhe nga cili lloj i pasurisë duhet dhënë zekatin.
Kur’ani vetëm thotë:
*'''“ Të pyesin ty për verën dhe bixhozin. Thuaj: “Që të dyja janë mëkat i madh, e ka edhe dobi në to (të pakta) për njerëz, por dëmi i tyre është më i madh se dobia e tyre. Të pyesin ty edhe se ç’do të japin. Thuaj: “Tepricën!” Kështu ua sqaron All-llahu juve argumentet ashtu që të mendoni (çka është mirë e çka është keq).
Sipas kësaj Kur’ani e ka caktuar parimin e përgjithshëm, ndërsa [[Muhammedi - paqa qoft mbi të]] e ka precizuar këtë urdhëresë: '''“Jepni çerekun e një të dhjetës së pasurisë suaj!”,''' që në përqindje i vjen 2.5% ose një e dyzeta pjesë.
Në nevojat shtëpiake të liruara nga dhënia e zekatit bën pjesë edhe stolia e gruas nga guri I çmuar, margaritari, etj.
Ari dhe argjendi, ndërkaq, janë lëndë e zekatit, pa marrë parasysh se për çfarë janë të caktuar përderisa e përmbushin minimumin e shumës së caktuar me Sheriat – nisabin.
Sipas kësaj, lëndën e zekatit e përbëjnë tri grupe:
#ari, argjendi, monedhat dhe letrat me vlerë,
#malli për tregti, prodhimet bujqësore dhe
#disa kafshë shtëpiake.
Nisabi i arit është 91.6 gram. Në këtë vlerë jepet 2.5% gjegjësisht një e katërdhjeta pjesë.
Nisabi për argjendin është 641.5 gram. Në këtë vlerë, gjithashtu, jepet 2.5% gjegjësisht një e dyzeta pjesë. Nisabi i monedhës është adekuatë me nisabin e arit. Sendet e arta e të argjendta, stolitë etj, trajtohen si ar dhe argjend, ndaj sipas të njëjtës bazë caktohet vlera e nisabit.

Nisabi i mallit për tregti është adekuat me nisabin e argjendit. Kjo do të thotë se, nëse pronari posedon mall për tregti në vlerë të nisabit të argjendit, i cili mall e kalon një vit tek ai, është i obliguar të japë zekatin. Ndërkaq, nëse dikush posedon tepricë të mallit (përveç arit e argjendit), por këtë mall nuk e ka caktuar për tregti, po as për shtimin e pasurisë, në këtë rast nuk është i obliguar të japë zekatin.
Për prodhimet bujqësore që fitohen nga ara ose livadhi të cilët ujiten me ujë të rrjedhshëm ose që u janë ekspozuar reshjeve të natyrës (shiut), jepen dhjetë përqind ose një e dhjeta e sasisë së përgjithshme të prodhimeve. Ndërkaq, për prodhimet, parcelat e së cilave ujiten artificialisht jepet pesë përqind, gjegjësisht e njëzeta pjesë. E njëjta vlen edhe për frutat e pemëve, mjaltin dhe prodhimet qumështore. Nisabi është sa pesë barra anieje, gjegjësisht 653 kg.
Për prodhimet bujqësore zekati jipet menjëherë pas vjeljes së tyre.

Zekati nuk jepet për kafshët e buta, të cilat më pak se gjysmë viti janë në kullota, si edhe për shqerrat. Zekat, gjithashtu nuk jepet as për kuajt, që bazohet në hadithin e Muhammedit - paqa qoft mbi të.
Nisabi për kafshët e mëdha është 30 krerë. Për këtë vlerë duhet dhënë një të re që i ka mbushur dy vjet. Më tutje zekati llogaritet sipas parimit vijues: prej 40 deri në 50 krerë – një të re dyvjeçe, prej 60 deri në 69 krerë – dy të reja dyvjeçe, prej 70 deri në 79 krerë – dy të reja; një dyvjeçe e një tri vjeçe; prej 80 deri në 89 krerë – dy të reja trivjeçe, prej 90 deri në 100 krerë – tri të reja dyvjeçe, prej 100 deri në 109 krerë – tri të reja dy vjeçe, ndërsa një njëvjeçe etj.
Në çdo 30 krerë të ardhshëm jepet një e re dyvjeçe, ndërsa në 40 - një e re tre vjeçe.
Zekati në kafshët e imta – dhen e dhi, jepet sipas këtij parimi: prej 40-120 copë – një dele, prej 121-200 copë – dele, prej 201-399 copë – tre dele, prej 400 copë – katër dele. Më tutje në çdo njëqind jepet nga një dele.
Zekati për huazime jepet në të holla, në ar, në argjend, në mallra tregtie si dhe në vlera tjera.
Obligimi për dhënien e zekatit
Obligimi për dhënien e zekatit fillon:
#kur huazimet në mallra tregtie realizohen në vlerë të një të pestës (1/5) së nisabit,
#kur realizohet nisabi i plotë i huazimeve të cilat rrjedhin nga marrëdhëniet kontraktuese dhe jotregtare (siç është trashëgëmia, testamenti, mehri, qeraja etj.) me kusht që të ketë kaluar një vit nga skadimi i afatit të borxhit.
Kujt i jepet zekati
Sipas Kur’anit (suretu Tevbe, ajeti 60) të dhënat e obligueshme fetare, zekati dhe sadakatul-fitri, mund të shpenzohen dhe të shpërndahen në njërën nga këto tetë kategori:
#për të varfërit,
#për të ngratët,
#për punonjësit (që e tubojnë),
#për ata që duhet përfituar zemrat e tyre,
#për lirirmin nga robëeria,
#për të mbyturit në borxhe,
#për në rrugën e All-llahut dhe
#për atë që ka mbetur në rrugë.
Këto kategori nuk mund të shfuqizohen – abrogohen, po as të shuhen. Për prioritetin e njërës kategori mbi tjetrën në rastin e dhënë, është i obliguar të kujdeset pushteti kompetent islam.
Në rastet tona, sipas mendimit të shumicës së ulemave, më e rëndësishmja është kategoria e shtatë “për të mirën e përgjithshme – për në rrugën e All-llahut – “fi sebilil-lahi”, që përfshin të gjitha llojet e arsimit dhe edukimit islam, gjegjësisht ngritjen dhe zhvillimin e instituteve dhe enteve fetare, qëllimi i të cilave është ruajtja dhe avancimi i parimeve islame.

Sipas dispozitave të fikhut, zekati, parimisht, mund t’u jepet: vëllezërve, motrave, fëmijëve të tyre, mixhallarëve, motrave të babait dhe fëmijëve të tyre, tezeve dhe dajëve dhe fëmijëve të tyre. Zekati gjithashtu, mund t’u jepet edhe fqinjve.
Prioritet te dhënia e zekatit kanë të afërmit, pastaj të familjes së largët, fqinjët, përderisa i mbushin kushtet për pranimin e zekatit.
Kujt nuk i jepet zekati
Zekati, sipas dispozitave të Sheriatit, nuk mund t’i jepet:
#jomuslimanit,
#personit që ka pasuri të mjaftueshme për mirëmbajtje,
#burri gruas po as gruaja burrit,
#brezit ngjitës: babait, nënës, gjyshes, gjyshit po as edhe brezit zbritës: fëmijëve, nipave...
#personit të sëmurë mentalisht dhe të miturit, të cilët nuk e kuptojnë rëndësinë e zekatit. Ndërkaq, mbikëqyrësit – tutorët e tyre mund ta marrin zekatin në emër të tyre,
#borxhliut tënd, për shkak të pagimit të borxhit me zekat.
Vërejtje për mosdhënjen e zekatit
All-llahu xh.sh. thotë:
*'''“Ja, ju jeni ata që ftoheni për të dhënë në rrugën e All-llahut (për luftë kundër armikut tuaj), e dikush prej jush bën koprraci, e kush bën koprraci, ai bën kundër vetvetes, All-llahu s’ka nevojë, e ju jeni të varfër (keni nevojë). Po nëse ju i ktheni shpinën, Ai do t’ju zëvendësojë me një popull tjetër, që nuk do të jetë si ju.O ju që keni besuar, a t’ju tregoj për një tregti të bujshme që ju shpëton prej një dënimi të dhembshëm:T’i besoni All-llahut dhe të dërguarit të Tij, të luftoni në rrugën e All-llahut me pasurinë tuaj dhe veten tuaj, e kjo është shumë më e dobishme për ju, nëse jeni që e dini.
*'''“Ata, të cilët bëjnë koprraci me atë që nga të mirat e veta u dha All-llahu, të mos mendojnë kurrsesi se ajo është në dobi të tyre. Jo, ajo është në dëm të tyre. Ajo e mirë me çka bënë koprraci, në ditën e kijametit do t’u mbështillet në qafën e tyre. All-llahut i mbesin trashëgim qiejt dhe toka, All-llahu është i njohur mirë më atë që veproni.
Referencat
Sadaka
Shtyllat e Islamit
Lidhje të jashtme
*[http://www.islamgjakova.net/Kushtet%20e%20Islamit%201/ZEKATI%20NDIHMESE%20E%20OBLIGUESHME%20ISLAME%2013.12.htm Këshilli i Bashkësis IslaAme Gjakove - Zekati]

Dibrani_84 · 4 Ramazani 16.10.08 14:37

Dibrani_84

gjeneral

Numri i postimeve : 462
piket : 70083
Reputation : 0

Registration date : 01/07/2008
Location : I kudo gjendur

Agjërimi
Agjërimi në Islam nënkupon [[abstenimin]] apo "me u përmbajtë nga një veprim"Teologu [[Ekrem Avdiu]] në programin e mëngjezit 9:24 24 shtator 2006 RTK
Zakonisht kjo nga besimtarët musliman kuptohet përmbajtja nga ushqimi dhe pijet nga koha para zbardhjes së ditës në mengjes gjer ne kohën e namazit të mbrëmjes që do të thotë gjer në kohën e fillimit të mbrëmjes. (Nga '''Imsaku''' gjer në '''Aksham'''). Agjërimi është obligativ në muajin e Ramazanit
Ndërsa në fenë Islame Agjërimi është një nga pesë institucionet që nga zgjedhja e Muhamedit (s.a.w.s.)nga Allahu si i dërguar i fundit për mbarë njerëzimin.[Ekrem Avdiu]] në programin e mëngjezit 9:25 24 shtator 2006 RTK
Mbi agjërimin

Gjërat që e prishin agjërimin
Ramazani
Erdhi muaji më i zgjedhur, erdhi pas një përmallimi të madh. Ja tani erdhi, ndërmjet duarve të tij gjendet shpëtimi, mëshira dhe falja nga Allahu i Lartësuar:
Allahu thotë: "Ska dyshim se mëshira e Allahut është pranë atyre të mirëve" (El-A,rafë : 56)
Erdhi ky muaj që t'i thotë gjithësisë, unë jam muaji i shpëtimit nga zjarri, unë jam muaj i mëshirës.
Erdhi që ta dobësojë epshin, të mbroj nga rreziqet e shejtanit, të shtohet besimi, ibadeti e të zgjerohet gjoksi.
Erdhi që t'ia kujtojë muslimanit vëllezërit e tij, të cilët i ka kapluar uria dhe mjerimi gjatë tërë vitit.
Erdhi ky muaj i bekuar i cili me vete solli mirësin, pastërtinë, edukatën dhe durimin për rezistencën e pengesave dhe vështirësive të jetës.
Erdhi ky muaj i cili nuk është vetëm përmbajtje nga ngrënia, por është përmbajtje edhe prej fjalëve të këqija, prej gibetit, shpifjeve, prej hidhërimit të zemrave...etj.
Allahu në këtë muaj i hap dyert e mëshirës, i hap dyert e xhenetit dhe i mbyll ato të xhehenemit, andaj motër e dashur, këto ditë agjëroji me shpresën në mëshirën e Allahut. Shfrytëzoje këtë muaj për ta ndërruar jetën tënde. Nëse deri dje ke qenë robëreshë e epsheve, kthehu e pendohu dhe shfrytëzoje këtë kohë, kur shejtanët janë të mbyllur.

Ushqimet e preferuara për prisjen e agjërimit
Hurma
Transmetohet nga Selman ibn Amir ed-Dibbij se Muhamedi sal-all-llahu alejhi ve selem, ka thënë: "Kur bën ndokush iftar, le të fillojë me hurma, sepse ajo është begati, e nëse s'gjen dot, atëherë me ujë, sepse uji është i pastër." (Buhariu, Muslimi dhe të tjerë)

Hurmat kanë qenë ushqim për banorët e Lindjes së Mesme për mijëra vjet. Pema e palmës mendohet se e ka origjinën nga Gjiri Persik dhe është kultivuar në kohët e hershme nga Mesopotamia në Egjiptin e Lashtë që në vitin 6000 para erës sonë.
Evidencat arkeologjike e dëshmojnë kultivimin e saj në Arabinë lindore që 4000 vjet para erës sonë. Fryti i kësaj peme quhet hurmë dhe ka një formë ovale cilindrike me gjatësi nga 3-7 cm dhe 2-3 cm diametër dhe kanë ngjyra të ndryshme në varësi të varietetit.
Një racion prej 100 gramësh të hurmave të freskëta është një burim i mirë i vitaminës C dhe e furnizon trupin me 230 kcal (960kJ). Kur thahen, vitamina C humb.
Allahu i Madhëruar e ka përmendur hurmën në Kuranin Fisnik në ajetin:
"E dhembja (e lindjes) e mbështeti atë(Merjemen) te një trup i hurmës. Ajo tha: "Ah sa mirë ka qenë për mua të kisha vdekur para kësaj e të isha e harruar që moti!" E prej së poshtmi atë e thirri (Xhibrili): "Mos u brengos, Zoti yt bëri pranë teje një përroskë (uji)". E ti shkunde trupin e hurmës se do të bien ty hurma të freskëta. Ti pra, ha pi e qetësohu..." (Sure Merjem: 23-26)
Profeti Muhammed, alejhi selam, i ka kushtuar rëndësi të veçantë hurmave si pjesë e dietës së muslimanëve gjatë Ramazanit. Hurmat janë ushqim tepër ushqyes, sidomos për sheqerin e tyre natyror. Hurmat janë një ushqim i shkëlqyer për ata që agjërojnë. Edhe mjekët që i trajtojnë pacientët e tyre me agjërim rekomandojnë që agjërimi të prishet me sheqere natyrore që gjenden në fruta dhe me ujë.
Transmetohet nga Selman ibn Amir ed-Dibbij se Muhammedi, alejhi selam, ka thënë: "Kur bën ndokush iftar, le të filloje me hurma, sepse ajo është begati, e nëse s'gjen dot, atëherë me ujë, sepse uji është i pastër." (Buhariu, Muslimi dhe te tjerë)
Hurmat i japin trupit sheqerin e nevojshëm dhe stimulojnë zorrët duke ulur shumë urinë dhe ulin konsumimin e ushqimit.
Profeti, alejhi selam, ka thënë: "Shtëpia që ka hurma, nuk e ndjen urinë." [Transmetuar nga Muslimi].

Obligueshmëria
Të gjithë besimëtarët muslimanë janë të udhëruar të agjerojnë. Si do që të jetë vendimin për lirimin nga agjërimi e marrin vetë besimëtarët me sinqeritetin e tyre para Allahut. Zakonisht në praktikë për marrjen e një vendimi besimtarët këshillohen më parë duke pasur parasysh që vendimin e marrin për vetën e vet duke ju lutur Allahut të i ndihmon ata me bamirësinë e tij.
Si norma të dalura nga institcioni i agjërimit ka dy kategori që lirohen përkohësisht apo me kompezime materiale nga agjërimi.

* Besimtarët përmisimi i gjendjes të së cilëve pritet.
Në këtë kategori hynë femrat shtatëzënë dhe gratë me fëmijë në gji sipas mundësis d.m.th varësisht nga gjendja shëndetsore është mirë të agjerojnë mirëpo nëse ato kanë probleme shëndetsore atëher deri sa të shërohet ato mund të ndërprejnë agjërimin ashtu që ditët e humbura të i kompensojnë më vonë gjatë vitit[[Ekrem Avdiu]] në programin e mëngjezit 9:31 24 shtator 2006 RTK
* Besimtarët përmisimi i gjendjes së cilëve nuk pritet.
Në këtë kategori hynë pleqtë në moshë të shtyer dhe që agjërimi ndikon thelbësisht në shëndetin e tyre, besimtarët me sëmundje të rënda krnonike e tjera përmisimi i të cilave nuk pritet për një kohë të gjatë. Besimëtarët e kësaj kategorie lirohen nga agjërimi dhe udhëzohen që këtë ta kompezojnë me mjete materiale.

Edituar për herë të fundit nga Dibrani_84 në 20.05.12 20:45, edituar 1 herë gjithsej

Dibrani_84 · 5 Re: Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:41

Dibrani_84

gjeneral

Numri i postimeve : 462
piket : 70083
Reputation : 0

Registration date : 01/07/2008
Location : I kudo gjendur

Haxhx(Gjuha Arabe Përkthyer: '''Haxhxh''') në islam paraqet vizitën e vendeve të caktuara (Kabes dhe Arafatit) në kohë të caktuar (gjatë muajve të haxhxhit)duke kryer vepra të caktuara. Si kusht i pestë i fesë sonë Islame është kryerja e haxhxhit. Këtë obligim duhet ta kryejnë muslimanët e pasur, sepse ky obligim është i karakterit material, andaj kërkon edhe flijimin e pasurisë krahas mundit. All-llahu xh.sh. në suren [[Suretu Ali Imran|Ali Imran]], ajetet 96/97, thotë: '''"Shtëpia (xhamia) e parë e ndërtuar për njerëz është ajo që ungrit në Bekë (Meke), e dobishme, udhërrëfyese për mbarë njerëzimin. Aty ka shenja të qarta: vendi i Ibrahimit dhe kush hyn në te , ai është i sigurt. Për hirë të Allahut xh.sh., vizita e shtëpis (Qabes) është obligim pët ata që kan mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton), Allahu xh.sh. nuk është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë) njerëzit".''' Këto dy ajete qartë argumentojnë mbi obligimin e haxhxhit, që duhet kryer sipas mundësive. Haxhxhi duhet kryer një herë në jetë, e kush ka mundësi edhe më shumë, duke u bazuar në hadithin e Pejgamberit paqa qoft mbi të i cili thotë: "Haxhxhi, është një herë në jetë, e kush e përsëritë bën punë të mirë". Sipas mundësisë haxhxhin duhet kryer në atë kohë kur të arrijnë mundësitë materiale dhe shëndetësore. Nuk duhet vonuar edhe ky është urdhëri i pejgamberit alejhisselam i cili thotë: "Shpejtoni për në haxhxh, se askush nga ju nuk di se çka mund t'i ndodhë". Haxhxhi është bërë obligim në vitin e nëntë të hixhretit.

Vlerat e Haxhxhit
*Kryerja e haxhit tregon faktin se si besimtari i sinqertë, i nënshtrohet urdhërit të Zotit duke braktisur pasurinë, punën dhe familjen e tij.
*Haxhxhi e stërvit njeriun me sabër (durim) dhe aftëson t'i përballojë vështërsitë.
*E forcon imanin (besimin), e edukon shpirtin dhe i shlyn mëkatet.
*Në haxhxh arrihet barabarësia dhe vëllazërimi i plotë në mes pjesmarrësve të kombësive, racave, gjuhëve dhe kategorivetë ndryshme të njerëzve.
*Në këtë mënyr afrohen njëri me tjetrin, njihen me popuj të ndryshëm, këmbejnë mendimet dhe shfrytëzojnë përvojat e njëritjetrit.
Kushtet që duhet plotësuar haxhiu
#Të jetë musliman
#Të jetë pa të meta psiqike
#Të jetë i moshës madhore
#Të jetë i lirë
#Të ketë mundësi pët t'a kryer haxhxhin (pasuri dhe shëndet)
#Të kryhet haxhxhi në muajtë e haxhxhit; Shewal, Dhu-lka'de dhe dhjetë ditët e Dhulhixhes.
#Gruaja të jetë e shoqëruar nga të afërmit e saj (mahrem)

Farzet e Haxhxhit
*Ihrami: që do të thotë nijeti, vendosja për haxhxh.
*Qëndrimi në Arafat, në kohë të caktuar.
*Tavafi-zijareti, tavafi më i rëndësishëm që bëhet ditën e Bajramit.
:Nëse lëshohet njëri nga këto farze, duhet përsëritur haxhxhin.

Vaxhibet e Haxhit
*Veshja e ihrameve nga Mikatet (Mikat është vendi, kufiri të cilin nuk guxon ta kalojë ai që dëshiron të hyjë në Meke)
*Të mos mbathë rroba të qepura
*Burrat mos ta mbulojnë kokën
*Të mos mbulohet fytyra te femrat
*Sa'ji në mes Safasë dhe Merves (Sa'j do të thotë ecje me hapa të shpejtë)
*Zgjatja e qëndrimit në Arafat (nga zevali i diellit deri në perëndim)
*Largimi nga Arafati me lejen e imamit
*Qëndrimi në Muzdelife (mjafton një kohë të shkurtër)
*Të vonuarit e akshamit dhe falja e tij bashkë me namazin e jacisë në Muzdelife
*Gjuajta e guralecave në xhemre, në Mine, në ditë të caktuara
*Rruarja ose nënqethja e kokës
*Therja e një dashi (kurban)
*Në fillim gjuatja e guralecave, pastaj prerrja e kurbanit dhe rruajtja ose nënqthja
*Tavafu-sadri për të largëtin (quhet tavafi para kthimit në shëpi)
*Të jetë tavafu-zijareti në ditët e Bajramit: të parën, të dytën ose të tretën ditë para akshamit. Gjatë kryerjes së këtij tavafi duhet me qenë i pastër.

:Nëse njëri nga këto akte që i përmendëm lëshohet duhet therrë kurban, të gjitha aktet e tjera, përpos këtyre që u përmndën,janë sunnete dhe adabe. Çdo person i cili e bën tavafin është i detyruar të falë dy rekatë pasi të rotullohet shtatë herë. Tavafi të fillojë prej haxherul-esvedit (gurrit të zi), niset nga ana e djathtë, është e parapëlqyer të hecet në këmbë.
Sunnetet e Haxhit
Sunnetet e haxhxhit janë të shumta, mirëpo ne do t'i përmendim disa nga ato:
*Të pastrohet trupi para se të vishet ihrami, (të priten thonjtë, të qethen flokët, të rruhemi)
*Të parfymosen burrat
*Të falen dy rekate namaz para fillimit
*Të kënduarit e Telbijes pas ihramit: Leb-bejke All-llahumme leb-bejk, Lebe-bejke la sherijke leke leb-bejk, Inel-lhamde,ve ni'mete vel mulku leke la sherijke lek. (Të përgjigjemi, O Zot, të përgjigjemi. Të përgjigjemi. Ti nuk ke shok, të përgjigjemi.Ty të takon çdo lavdërim, mirësi dhe pushtet. Ti nuk ke shok)
*Të qëndruarit në Mine, në ditë të caktuara, dhe largimi nga ajo pas daljes së diellit të ditës së nëntë për në Arafat
*Të mbajturit e rregullave dhe diciplinës gjatë kryerjes së sharteve të Haxhxhit
Umreja

Vizita e Qabes në mënyr të veçantë. Umreja përbëhet prej: Ibrahimit, Tavafit dhe S'ajit pasë të cilave duhet qethur oserruajtur.

Umreja është sunneti-muekkede, kohën nuk eka të caktuar, por më e lavdëruar është umreja të kryhet në muajin e Ramazanit, bazuar në hadithin e të Dërguarit tonë i cili thotë: " Umreja në Ramazan e arrijnë vlerën e Haxhxhit".

Fjala përfundimtare mbi haxhxhin
Kur është pyetur Pejgamberi alejhisselam se:
:Cilat punë janë më të rëndësishme?
:Besimi në All-llahun dhe Pejgamberin e Tij,u përgjegj.
:E pas kësaj? - e pyetën përsëri.
:Lufta në të rrugë të All-llahut tha ky.
:E pasë kësaj? - e pyet përsëri.
:Haxhxhi që kryhet sipas normave fetare (pa gabime) dhe pranohet te All-llahu xh.sh.
Kjo është fjala e Pejgamberit alejhisselam për rëndësinë e haxhxhit, sepse haxhxhi i vlefshëm dhe i pranuar te All-llahuxh.sh. trajtohet ai i cili është kryer me para të fituara me nderë - hall, dhe është kryer me devotshmëri dhe sinqeritet, duke epasur frigën e All-llahut xh.sh., e jo për qëllime të tjera ose interesa pesonale.

Sponsored content

Shtyllat e Besimit

1 Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:19

Dibrani_84

2 Namazi 16.10.08 14:23

Dibrani_84

3 Re: Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:32

Dibrani_84

4 Ramazani 16.10.08 14:37

Dibrani_84

5 Re: Shtyllat e Besimit 16.10.08 14:41

Dibrani_84

6 Re: Shtyllat e Besimit

Sponsored content